CONCURSO DE ILUSTRADORES
POLA PAZ 2016
A Terra, durmida,
sentiu no seu seo
disparos de chumbo,
disparos de xeo.
Moreas de nenos,
co seu agarimo,
fixeron da guerra
un mar de
aloumiños.
E foron as nenas,
deitando dozura,
as que converteron
o medo en tenrura
A Terra, durmida,
non quere espertar.
Está moi ferida.
Non pode xirar.
Meniñas, meniños
de todas as cores
cubriron a Terra
de beixos e flores.
A Terra abre un ollo
e sente a calor.
Escoita baixiño
sonatas de amor.
E xira que xira
coitada, amodiño,
rapazas, rapaces,
co voso cariño.
Antonio García Teijeiro
